Walter Broes verdiende zijn sporen als zanger/gitarist/songschrijver van België’s rootsrocktrots The Seatsniffers. Na een paar jaren van relatieve stilte is hij nu helemaal terug met een nieuwe band: Walter Broes & The Mercenaries.

Met dit nieuwe trio presenteert hij het debuutalbum 'Movin’ Up'. Samen met The Mercenaries en enkele opvallende gasten (Ruben Block, Tom Vanstiphout, Chantal Acda, Roel Jacobs) overschouwt hij in Panavision de rootsscene van de voorbije 70 jaar. Het album gaat breder en dieper dan de down home rock-‘n-roll. Je voelt de drive van The Cramps, de border town vibe van Los Lobos, de blues van Louis Jordan en de twang van Dwight Yoakam, maar altijd met de signatuur van de peetvader van de roots: Walter 'the boss' Broes op gitaar en zang.

Noem Walter Broes de enige Belgische gitarist-songwriter die in de States in de armen werd gesloten als the real thing. Noem hem de man die zijn volk zijn haar leerde kammen. Noem hem David Lynch met een Fender Telecaster. Zolang je hem maar niet retro noemt.

Ruwe, primitieve rock-'n-roll gespeeld door een mooi koppel. Zij op drum, hij op gitaar, beide zingend, roepend, smachtend naar elkaar. Romantiek ten top dus. Geen romantiek zoals de doorsnee film op Vijf TV, maar romantiek zoals in de literatuur. Bloed, wijn, venijn, dafalgan codeïne, pijn en smart, een bedorven hart.