Na een kleine pauze herlanceren The Spectors zich in 2018 met een nieuwe line-up en een tweede album ('OOH AAH AAH', release: 30 maart) dat onder handen genomen werd door de Australiër Michael Badger (The Demon Parade), nog het beste gekend voor zijn werk met King Gizzard & the Lizard Wizard. Zo wist de band opnieuw een opvallende naam te strikken, nadat ze voor hun eerste EP en debuutalbum al in zee gingen met Chris Urbanowicz van Editors.

Verwacht van The Spectors sixties vibes tot 70’s Krautrockgrooves en van vroege eighties new wave tot de alomtegenwoordige feel van 90’s shoegaze. Meeslepende melodieën en hemelse harmonieën die zichzelf met rustgevend geweld tegen Spectoriaanse walls of sound te pletter vliegen. 

"Dreampop mét cool, lonkend naar The Raveonettes. The Spectors trekken een unieke en harmonieuze geluidsmuur van shoegaze op waar al veel volk met genoegen op botste." - Focus Knack

Jasper Maekelberg van Faces on TV kan alles. Niet enkel was hij één van de drijvende krachten achter Warhaus, als producer of mixer werkte hij ook mee aan zowat alle interessante Belgische releases van de laatste jaren: Balthazar, Bazart, J. Bernardt, Sylvie Kreusch, u zegt het maar. 

Een stad, een zaal, een afterparty. Je weet niet meer of het dag of nacht is en waarom dat überhaupt ooit iets uitmaakte. De dagen verglijden in elkaar en je glijdt gewoon mee. Dat is de wereld van ‘Womba'. Want het nummer is door het quasi onophoudelijke touren dan wel geschreven achterin de tourbus, toch hoor je meteen het geknetter van een muzikale alleskunner die barst van de creativiteit. Maekelberg trekt alle registers open en weerstaan aan zijn verleidelijke magie is onmogelijk. Vanuit een waas van paars en blauw neonlicht lokt hij je met handclaps en een opzwepende beat. Funky basklanken en een bezwerende stem stuwen Womba richting trance. ‘If you wanna run, then let me run with you’ streelt hij je in de oren wanneer het nummer uit de speakers spat. De rook wil maar niet wegtrekken en fuck wat is het heet.