De Argentijnse Antwerpenaar Miguel Horacio Sosa is, ondersteund door Alex van Herk, de bezieler van Strumpets. De Moog die Miguel vol overgave bespeelt bij noisebands als The Parallels en The Archetypes laat hij thuis. Wel neemt hij de gitaar ter hand om te trakteren op cheesy pop, die refereert aan The Beach Boys, The Everly Brothers, Buddy Holly en Santo & Johnny. Het album “Hello Strumpets!” dat de groep kort geleden inblikte, klinkt als een frisse duik in zwemvijver Boekenberg tijdens een verzengend hete augustusdag. Hopelijk is de cd, met gastmuzikanten Mauro Pawlowski, Elko Blijweert, Pascal Deweze en Jeroen Stevens, binnenkort verkrijgbaar bij elke betere platenboer. Aarn van Severen (bas) en Rob Eelen (drums), beiden ex-Black Denver-kompanen van Alex van Herk, maken tijdens optredens ook deel uit van de groep.

Dóttir Slonza is de korte term voor Izja Rutten (Kuskessarma) die in een rommelhok kruipt met een orgel, een klokkenspel, een ukelele, een kapotte gitaar, een blokfluit, een sax, lege koffietassen, een pakje tabak, een computer en een micro tot haar beschikking. Het resultaat klinkt breekbaar, bevreemdend en beregoed. Live wordt Izja bijgestaan door Sara Dewilde (bastuba), Nele Palinck (zang, orgel, klap- en vingerknipwerk), Stefanie Lebon (zang, xylofoon, klap- en vingerknipwerk) en Geert 'Berend Boots Butsenzeller Botten' Budts (drums, klap- en vingerwerk). Het podium van de bar zal met deze vijfkoppige band in ieder geval goed gevuld zijn.