“Plaat vijf?! Zijn we nu echt al zo lang bezig?” vraagt Johannes Genard. “Ik heb het gevoel dat ik nog maar net snap hoe het in elkaar zit“. Terwijl album nummer vier, Things That Don’t Go Right, in maart ‘20 virtuoos gekortwiekt werd door de pandemie, begon Genard te schrijven aan de volgende. “Als je niet doorploetert, geef je je gewonnen.” zegt hij.

Het geploeter werd een collectie van dertien emotionele, energieke songs, met de typische weirde School is Cool-keuzes en veel spelplezier. Brittle Dream zal de plaat heten en de sfeer binnende groep is beter dan ooit. “Nadat Matthias Dillen, onze drummer sinds het prilste begin, de groep verliet, is Niels Meukens inmiddels ingespeeld en volledig geacclimatiseerd. “Zijn diep muzikaal inzicht en bereidheid om zich op korte tijd in een nieuw project in te werken was imposant om mee te maken”, aldus Johannes. ”Zijn bijdrage op het album was aanzienlijk!”.

Na ‘Things That Don’t Go Right’ in 2020, de vierde plaat van School is Cool -die zijn tevens zijn naam niet gestolen had- ging het toch best de goede richting uit. Na de hits ‘Close’ en ‘On the Halfway Line’ is het tijd voor een nieuwe langspeler.
Met hun laatste single ‘Comfort’ kregen we al een voorproefje van wat komen zal.
In het najaar van 2022 komt de band met een nieuwe plaat.

De plaat zal verfrissend klinken zonder dat de vertrouwde School is Cool-sound moet onderdoen.

Twee jaar na hun felbejubelde Firepool (met daarop de instant pop-classic ‘Daggers’) steekt High Hi opnieuw de neus aan het muzikale venster met Return To Dust.

Wie dacht dat corona High Hi zou veroordelen tot lethargie en inertie, think again. High Hi – nog steeds het vehikel van powertrio Anne-Sophie Ooghe (gitaar/zang), Dieter Beerten (drums/zang) en Koen Weverbergh (bas) – laveerde mooi door de pandemie heen, dook de studio in en gooide fluks tien tracks op band. 

Soundslike? Genuine High Hi. Offspring van 80ies indierock, 90ies shoegaze, en opgevoed door de noughties. Een song, strak in het gareel gehouden door een funky feel, aangevuurd door een oorwurm-riffje dat zich meteen in het hoofd nestelt. En met een bekende sound-signatuur: tweestemmig, ogenschijnlijk happy met een melancholische ondertoon, het auditieve equivalent van een aangename rilling over de rug.