Na 13 jaar, 400+ shows en een flinke dosis chaos (lees: gebroken botten, gestolen gear, verloren vrienden en gehoor), blijft Preoccupations zich herdefiniëren. Hun vijfde album, 'Ill at Ease', is een duik in onontgonnen muzikale wateren, gedreven door een collectief onderbewustzijn vol existentiële vragen, dystopische beelden en een vleugje hoop. Soms klinkt het als een soundtrack voor een verwoeste planeet, soms als een blik in een verre, onbekende ruimte. Altijd onrustig, altijd meeslepend. Hoe 'Ill at Ease' zich verhoudt tot de rest van hun werk? Moeilijk te zeggen. Maar één ding is zeker: Preoccupations blijft zoeken, en zolang de grond onder hen niet verdwijnt, blijven ze spelen.