Met Paradise Lost mogen we een prominent lid van de Britse doomscène verwelkomen. In de jaren ’90 maakte de band deel uit van de zogenaamde ‘grote drie’ van de death/doom-metal, samen met My Dying Bride en Anathema. Hun tweede album ‘Gothic’ (1991) definieerde eigenhandig het genre en ‘Draconian Times’ (1995) mag gerust een doom-meesterwerk genoemd worden. Maar de heren kijken ook over de doom-grenzen heen. Zo bewezen zanger Nick Holmes en de zijnen met de inbreng van keyboards, drumcomputers en sequencers op ‘One Second’ uit 1997 dat ze niet vies zijn van het experiment.

De band uit Halifax gaat dus al een hele tijd mee (opgericht in 1988!), maar de heren zijn nog lang niet versleten. In september verschijnt met ‘Medusa’ alweer hun vijftiende album, de opvolger van het zeer goed ontvangen 'The Plague Within' uit 2015. Een album waarop ze terugkeerden naar het doomgeluid van weleer.

Primordial, opgericht in 1991 in Dublin, Ierland, staat nu op het punt hun 30e bestaansjaar in te gaan. Oorspronkelijk onderdeel van de tweede golf van black/death/doom underground metal die eind jaren 80, begin jaren 90 over de wereld uitbrak, voegden ze elementen toe van Ierse traditionele muziek en culturele, historische invloeden. 'Exile between the ruins' hun laatste album is nr. 9 en ze staan op het punt te beginnen aan hun baanbrekende 10e album voor Metal Blade Records. Muziek voor de donkere nacht van de ziel.

Harakiri for the Sky is een metalband uit Salzburg, Oostenrijk, opgericht in 2011 door Michael V. Wahntraum en Matthias Sollak. De stijl van de band wordt ook omschreven als atmosferische black metal. De teksten van de band gaan over depressie, dystopie, angsten en nachtmerries.