Het Japanse Mono is al enkele jaren één van de vlaggenschepen van de postrock. Naast bands als Mogwai, Isis en Sigur Rós, staan de drie heren en één vrouw al jaren garant voor lang uitgesponnen, dramatische en bombastische nummers waarin alles lijkt te draaien om dynamiek en emotie. En dat alles instrumentaal, uiteraard. Met haar laatste wapenfeit ‘Hymn To The Immortal Wind’ heeft Mono haar geluid niet veranderd, maar wel geperfectioneerd. Op deze vijfde release, de tweede opgenomen met Steve Albini achter de knoppen, valt alles op zijn plek. De strijkerpartijen die op ‘You Are There’ uit 2006 nog gedwongen klonken, bovenop de nummers leek te liggen, zijn op ‘Hymn To The Immortal Wind’ beter in het geheel geïntegreerd. Sterker nog, in de arrangementen spelen ze een erg belangrijke rol. Aan deze plaat hebben dan ook 25 klassiek geschoolde gastmuzikanten en twee dirigenten meegewerkt. Deze eerste plaat van Mono op Conspiracy Records is groots, bombastisch en meeslepend. Mono heeft zichzelf duidelijk verder ontwikkeld en op een hoger plan gezet.

Met hun unieke mix van experimentele rock, drony post-folk en diepe, donkere blues is de Antwerpse band Flying Horseman een groeiende sensatie. Het rijke samenspel van bezielde zang, indringende teksten, spookachtige gitaren, hypnotiserende bassen, zweverige synths, tribale drums en engelachtige backings creëert een unieke en intens melancholische sfeer die de luisteraar stevig bij zijn nekvel grijpt. De groep bouwde de laatste jaren een ijzersterke live-reputatie op en hun debuut 'Wild Eyes' verscheen eind 2010 via het Antwerse Conspiracy Records. Het album werd laaiend enthousiast onthaald in binnen- en buitenland, allen spraken van een indrukwekkend en authentiek debuut.

Dirk Serries' Microphonics (vidnaObmana, Fear Falls Burning) bespeelt de elektrische gitaar en creëert subtiele ambient en drones. Verwacht van Serries een duistere, spirituele wereld waarin repetitieve gitaarlijnen het uitgangspunt vormen van een muzikaal verhaal dat zich gedurende een stuk langzaam maar zeker steeds verder uitbreidt. Voor liefhebbers van Brian Eno en Robert Fripp.

De jongens van Low Vertical zijn beïnvloed door sprookjesverhalen, menselijke eigenaardigheden en de Beernemse koeienstallen. Ze maken melodische electronicapop die zich met weerhaken aan je oor vastklampt. Hun debuutplaat 'I Saw A Landscape Once' kwam in februari uit op Zeal Records, waar ze samen met o.a. Isbells, Marble Sounds en Kiss the Anus of a Black Cat in goed gezelschap vertoeven. De muziek van Low Vertical dwarrelt van lichte duisternis naar melancholie met zijsprongen in onbesuisd experiment en verdoken humor. Ze verspreiden een mengeling van rockdeuntjes, elektronicagekletter, filmische geluidsgolven en flarden geurige tekst.

Tijdschema:
- 18u00: deuren
- 19u10 - 19u50: Low Vertical (TRIX Bar)
- 20u00 - 20u45: Flying Horseman (TRIX Club)
- 21u05 - 21u45: Microphonics (TRIX Club)
- 22u15 - ??u??: Mono (TRIX Club)

Bij dit concert worden geen cultuurcheques toegelaten.
Dit concert is in samenwerking met CONSPIRACY RECORDS