Alan Sparhawk was bijna 30 jaar lang samen met zijn vrouw Mimi Parker de spil van slowcorepioniers Low. Toen Mimi in 2022 overleed ten gevolge van kanker hield de band op te bestaan. Zonder Mimi was er simpelweg geen Low. Sinds kort staat Alan Sparhawk echter terug op het podium, o.a. bij Yo La Tengo en Derecho Rhythm Section (een band met twee van zijn kinderen) maar ook solo. Met 'White Roses, My God' kondigde hij zelfs een nieuw soloalbum aan.

Het nieuwe album creëerde Sparhawk helemaal alleen: elke noot, elke tekst, elke geprogrammeerde beat. Verdriet was niet de enige bron of de uiteindelijke limiet van dit strakke, briljante, provocerende, opwindende album, waarvan de gedurfde experimenten worden aangestuurd door diepgaande teksten en stuwende beats. In veel opzichten voelt 'White Roses, My God' als een harde breuk met het verleden, bijna als een debuut.

In de Amerikaanse underground elite is Circuit Des Yeux alias Haley Fohr al geruime tijd een klinkende naam. Het werk van de jonge artieste uit Chicago raakt zowel het persoonlijke als het universele. Haar muziek belichaamt de complexiteit van menselijke emoties, zoekt balans tussen tederheid en zorg, extase en horror. Ze gebruikt daarbij het complete herkenbare emotionele spectrum. Fohr heeft een erg opvallende stem, een onderkoelde bariton waar de meeste songs omheen zijn gebouwd. Op 14 maart verschijnt het nieuwe album 'Halo On The Inside'.