De underground van Boston herbergt veel geheimen, waaronder Morne. Door een sonisch tapijt te weven met draden gemaakt van verpletterende sludge, melancholische melodieën en apocalyptische sferen, roept hun geluid visioenen op van verlaten landschappen en existentiële onrust. Introspectief in de zwaarste zin van het woord, we zullen ons best doen om niet te huilen als we Morne zien spelen.